Kontynuujemy naszą rubrykę o silnikach BMW i dzisiaj przedstawiamy przegląd silnika M57.
Silnik M57 był produkowany w latach 1998-2012. Możecie sobie wyobrazić, jak udany to silnik, skoro miał wiele różnych wersji i był produkowany przez tak długi okres.
Silnik M57 montowano w nadwoziach BMW takich jak: E39 525d i 530d, E46 330d oraz E53 (pre-facelift).
Teraz opowiemy o pierwszej wersji M57. W pierwszych wersjach miał on 193 KM. Następnie pojawiły się modyfikacje M57n, które montowano w ostatnich wersjach E46, a także w zmodernizowanych E53. Silnik ten był także stosowany w E90 przed faceliftingiem oraz w E60 przed faceliftingiem, a także w ostatnich modelach E-serii przed modernizacją.
Następnie przeszliśmy do silnika M57n2 oraz mocniejszych wersji M57 z dwoma turbosprężarkami, takich jak w przedliftingowej wersji E60 535d, gdzie stosowano żeliwny blok – wersja M57n top1. Kolejne wersje, M57n top2, znajdowały się w modelach E70 zarówno w wersji europejskiej, jak i amerykańskiej. Wersje M57n i M57n2 miały moc od 218 do 245 KM, podczas gdy wersje z dwoma turbosprężarkami, w zmodernizowanej E60, osiągały 272 KM, a w wersjach E60 i E90 po faceliftingu moc wynosiła od 272 do 286 KM.
Zaczynamy naszą opowieść o pierwszej modyfikacji M57 na przykładzie E39 530d, produkowanej w latach 1998-2003, zgodnie z naszym standardowym szablonem przeglądów silników.
Przejdźmy jak zwykle do analizy żelaza: mamy tutaj pierwszą modyfikację silnika, który osiągnął milion kilometrów i zdobył tytuł Silnika Roku. Ten silnik jest na tyle znakomity, że montowano go również w OPEL OMEGA i RANGE ROVER.
Po dolnej i górnej części silnika nie ma problemów, o ile nie ma przebiegu 600 000 km lub bliskiego 1 000 000 km. Z problemów, które osobiście zauważyliśmy, zdarzały się uszkodzenia uszczelki głowicy. O przebiegach w tym poście będziemy mówić minimalnie, ponieważ to diesel, który może przejechać bardzo wiele kilometrów i trudno jest określić rzeczywisty przebieg.
Część wewnętrzna silnika: wszystko w porządku.
Część zewnętrzna silnika: może pojawić się wyciek z uszczelki pokrywy zaworów przy przebiegu 300 000 km. Jest również koło pasowe wału korbowego, które składa się z dwóch metalowych części i gumy pośrodku. Ta guma może z czasem pękać i rozrywać się z powodu wibracji diesla, co może prowadzić do uszkodzenia koła pasowego. Wymiana jest zalecana co 300 000 km.
Po dolnej i górnej części silnika nie ma problemów, o ile przebieg nie przekracza 600 000 km lub bliski 1 000 000 km. Z problemów, które osobiście zauważyliśmy, zdarzały się uszkodzenia uszczelki głowicy. O przebiegach w tym poście będziemy mówić minimalnie, ponieważ diesle mogą przejechać bardzo wiele kilometrów, a rzeczywisty przebieg jest trudny do określenia.
Wewnętrzna część silnika: wszystko jest w porządku.
Zewnętrzna część silnika: może pojawić się wyciek oleju z uszczelki miski olejowej przy przebiegu 300 000 km. Jest także wałek korbowy, który składa się z dwóch metalowych części i gumki pośrodku. Gumka ta z czasem pęka i może powodować uszkodzenie wału. Należy ją wymienić przy przebiegu 300 000 km. Uszczelki miski olejowej, uszczelniacze wału korbowego i pokrywa zaworów powinny być wymieniane przy przebiegu 300 000-500 000 km. Jak wiadomo z naszych poprzednich recenzji silników diesla BMW, ich niezawodność wynika z braku skomplikowanych rozwiązań, takich jak VANOS czy VALVETRONIC, co dodatkowo zwiększa niezawodność silnika. W porównaniu do M47, w M57 rzadziej zdarzają się przypadki obracania wału korbowego.
Łańcuchy rozrządu: w pierwszych wersjach M57 nie było większych problemów z łańcuchami rozrządu, ponieważ właściciele wymieniali je po przebiegu 500 000 km. Łańcuchy mogą przejechać 500 000-600 000 km.
System dolotowy: w tym silniku jest to najważniejszy system po silniku, ponieważ jest to silnik turbo. Powietrze dostaje się przez filtr powietrza, który należy wymieniać przy każdej wymianie oleju, a następnie trafia do turbosprężarki. W tych wersjach można zwiększyć moc z 190 KM do 220-230 KM. Turbosprężarki są trwałe, jeśli nie są podkręcane. Przy standardowym ustawieniu wszystko działa prawidłowo.
Żywotność: od 200 000 do 500 000 km. Powietrze z turbosprężarki przechodzi przez wąż dolotowy, następnie przez intercooler i wreszcie przez rurę dolotową. Jak dokładnie to działa, wyjaśniliśmy w filmie na YouTube o silniku M47. W skrócie, w tej systemie zaleca się kontrolowanie węży próżniowych co 200 000-300 000 km i zaleca się wymianę wszystkich węży próżniowych oraz regulatora ciśnienia turbosprężarki, jeśli kupiłeś samochód. Po tych wymianach, twoja 530d lub 330d może działać jak nowa. Jeśli słyszysz, że turbosprężarka nie działa, przyczyna może nie leżeć w samej turbosprężarce, lecz w układzie sterowania turbosprężarką.
Problem z intercoolerem: Na złączu między wężem dolotowym a intercoolerem może wystąpić kondensacja lub krople oleju, co może być spowodowane kilkoma czynnikami:
Konieczna wymiana uszczelki złącza.
Wysokie ciśnienie gazów korbowych z silnika.
Turbosprężarka może wypuszczać olej.
Rozwiązania: wymiana systemu wentylacji skrzyni korbowej (KVK), uszczelek i naprawa turbosprężarki. Jeśli to nie pomoże, przyczyną mogą być wysokie gazy korbowe w silniku.
Wąż dolotowy: częściowo metalowy, częściowo gumowy, może pęknąć lub zostać uszkodzony. W intercoolerze zazwyczaj nie ma problemów, chyba że dostanie się kamień. Wąż dolotowy (charge pipe) składa się z trzech części: metalowej i gumowych. Górna i dolna część mogą pękać lub ulegać uszkodzeniom z powodu ciśnienia doładowania i to jest jedna z często wymienianych części w tym silniku.
Układ dolotowy: metalowe części mogą trafić do cylindra, dlatego zaleca się ich usunięcie lub zaślepienie. To była popularna procedura kilka lat temu. Ten układ nie zapycha się tak jak w silniku N57, który jest następcą M57. W M57 również zaleca się wymianę uszczelek między głowicą a dolotem.
Układ wydechowy: w tych wersjach M57 zwykle stosowany jest żeliwny kolektor wydechowy, który nie sprawia problemów.
Jeśli chodzi o M57n, to ma stalowy kolektor wydechowy, który często ulega wypaleniu i jest wymieniany na żeliwny lub wersję M57n2.
System wtryskowy:
W baku znajduje się pompa paliwa, która dostarcza ciśnienie 1 bar. Główne znaczenie ma pompa wysokiego ciśnienia, umieszczona pod siedzeniem kierowcy, z filtrem. Jeśli pompa wysokiego ciśnienia zawiedzie, samochód nie ruszy. Jeśli awarii ulegnie pompa paliwa w baku, a w baku jest więcej niż 15 litrów paliwa, auto jeszcze się uruchomi. Filtr paliwa przy pompie wysokiego ciśnienia powinien być wymieniany przy każdej wymianie oleju. Paliwo trafia następnie do pompy wtryskowej, która pracuje przy ciśnieniu 300 bar. Posiada ona regulator ciśnienia, który może zamykać się, aby zmniejszyć ciśnienie w listwie. Jeśli samochód nie chce odpalić, problem może leżeć w regulatorze ciśnienia paliwa w listwie. Pompa wtryskowa ma długą żywotność, ale po 300 000-500 000 km może zacząć tracić sprawność lub mieć przecieki. Wtryskiwacze zazwyczaj nie sprawiają problemów, ale mogą wymagać regeneracji lub wymiany przy dużym przebiegu.
System zapłonowy: W silniku diesla nie ma systemu zapłonowego. Zamiast tego, jest system świec żarowych, który podgrzewa powietrze w komorze spalania przed rozruchem silnika.
Systema grzewcza: W skład systemu grzewczego wchodzą moduł sterujący silnikiem, przekaźnik żarzenia i same świece żarowe. Jeśli wystąpią jakiekolwiek problemy, wymienia się je w komplecie – świece i przekaźnik żarzenia.
System chłodzenia: Silnik diesla jest mniej obciążony termicznie niż benzynowy, co oznacza mniej problemów z układem chłodzenia. W przeciwieństwie do nowych silników benzynowych, takich jak N55 i N20, ten nie ma elektrycznej pompy wody. Słabe punkty to głównie główny wąż chłodzący od chłodnicy do dolotu oraz flansza pod dolotem, która jest plastikowa i może pęknąć. Jej wymiana wymaga demontażu dolotu. Inne problemy to termostat, który może zablokować się w pozycji zamkniętej, co wpływa na temperaturę. Pompa wodna zazwyczaj nie psuje się, ale na dużych przebiegach może zacząć cieknąć. W przypadku przebiegów rzędu 350 000 km mogą wystąpić problemy z wężami chłodnicy i samym radiatorem. Wysokie przebiegi mogą też wymagać wymiany sprzęgła wentylatora, ale to nie jest częsty problem. Warto również sprawdzić zawory nagrzewnicy i wentylator nagrzewnicy w kabinie.
Wyposażenie dodatkowe: Przy dużych przebiegach mogą ulec awarii wspomaganie kierownicy i sprężarka klimatyzacji. Rekomendowane jest wymienianie rolek i pasków co 150 000 km. W silnikach diesla, które nie mają przepustnicy, potrzebny jest pompka vacu, aby zapewnić podciśnienie dla układu hamulcowego. Pompa vacu jest niezawodna, ale na dużych przebiegach również może wymagać wymiany.
Chiptuning: Chiptuning w tym silniku nie jest już opłacalny, ponieważ maksymalna moc wynosi 220-240 KM. Aby osiągnąć 270-300 KM, konieczne są poważne modyfikacje, takie jak wymiana systemu paliwowego na ten z silnika M57n oraz tuning turbosprężarki. Wymaga to również zmiany pompy paliwa i wtryskiwaczy.
Podsumowanie: Do przebiegu 400 000-500 000 km głównie zajmujesz się konserwacją. W 2022 roku trudno określić rzeczywisty przebieg pojazdu.
Przechodzimy do wersji silnika M57n2: Kluczowe różnice w stosunku do M57 to aluminiowy blok zamiast żeliwnego, inna grupa korbowodowo-tłokowa i zwiększona pojemność, choć nadal wynosi 3 litry. Zmieniły się także łańcuchy rozrządu, które zaleca się wymieniać po 300 000 km, ponieważ są bardziej podatne na wydłużenie. Uszczelki, simeringi i pokrywa olejowa pozostają bez zmian.
Systema wydechowa: Kluczową różnicą w stosunku do poprzedniej wersji jest turbosprężarka. W M57n2 zastosowano elektroniczne sterowanie turbosprężarką, co znacząco zwiększa niezawodność. Jeśli jednak pojawią się problemy, może być trudno znaleźć osobno taki element, ponieważ nie jest sprzedawany oddzielnie – można szukać chińskiego zamiennika lub używanego z demontażu. Jeśli chodzi o przewody, intercooler, klapki i EGR, są one takie same jak w M57.
System paliwowy: Istnieją pewne różnice w konfiguracji czujników i regulatorów ciśnienia w rampie. W M57n2 brak jest głównej pompy paliwowej, a w zależności od konfiguracji mogą występować różnice w czujnikach. Silnik ten może być wyposażony w zwykłe wtryskiwacze piezoelektryczne lub elektromagnetyczne, z czego elektromagnetyczne są bardziej niezawodne i łatwiejsze do regeneracji. Wtryskiwacze piezoelektryczne są szybsze i wykonują więcej cykli otwierania w jednym takcie niż elektromagnetyczne.
System świec żarowych: W M57n2 nie ma znaczących różnic ani problemów w porównaniu do poprzedniej wersji.
System chłodzenia: Zauważalne są pewne różnice, takie jak obecność małego termostatu przy EGR, który może pękać lub przeciekać i wymaga wymiany razem z głównym termostatem. Występuje także problem z fartuchem pod systemem dolotowym, w którym może wymagać wymiany zbiornik na płyn chłodzący i nowa pokrywa – tę ostatnią należy wymieniać co 2 lata. Brak jest również wiskomufy, co zmniejsza obciążenie pompy, a zamiast niej zastosowano zawór. W systemie wydechowym częściej stosowany jest pełny filtr cząstek stałych (DPF).
Chiptuning: Na pierwszym etapie można osiągnąć 280 KM. Jeśli usuniesz całą ekologię, moc może wzrosnąć do około 300 KM. W przypadku zmodyfikowanej turbosprężarki można osiągnąć moc do 300 KM.
Przechodzimy do najmocniejszej wersji silnika M57 na przykładzie E91 335d. Z założenia elementy silnika powinny być różne, więc dla ciekawości sprawdziliśmy kody VIN i porównaliśmy, co jest takie same, a co inne.
Wał korbowy i tłoki są różne, blok silnika jest aluminiowy, reszta części metalowych jest w przybliżeniu taka sama. Największe zmiany dotyczą systemu dolotowego; przestrzeń pod maską jest całkowicie inna niż w M57n2. Filtr powietrza znajduje się w innym miejscu, inny jest przepływomierz i przewody. Najciekawsza część to turbina – silnik ma dwie turbiny, z bardzo skomplikowaną turbiną z trzema regulatorami. Pierwszy regulator próżniowy steruje przepustnicą między dużą a małą turbiną, w zależności od obciążenia. Drugi regulator próżniowy kontroluje wastegate dużej turbiny, trzeci regulator próżniowy steruje zaworem bypassowym w dolocie. Wtryskiwacz paliwa jest taki sam jak w M57n2, system chłodzenia jest taki sam jak w M57n2.
Wyposażenie dodatkowe: brak istotnych różnic.
Chiptuning: tutaj jest znacznie ciekawiej, ponieważ w standardzie jest solidny metalowy silnik, gotowy do mocnych modyfikacji nawet bez wymiany turbin na hybrydowe. Po usunięciu elementów ekologicznych można łatwo osiągnąć 330 KM.
Podsumowanie dla silnika M57: pierwszy silnik ma przebieg 500 000+ km, wszystko jest w porządku.
Silnik M57n2: można znaleźć dobre i świeże egzemplarze z rzeczywistym przebiegiem bez żadnych problemów.
Rekomendujemy zakup samochodu z takim silnikiem!

Comments